دوشنبه, ۲۰ مهر ۱۳۹۴، ۰۴:۱۱ ق.ظ
سومین وظیفه ما نسبت به آقا امام زمان(عج)
ازوظایف بندگان نسبت به آن حضرت محبت اوبطورخاص
لازمه اش آن است که نهایت اهتمام در آنچه مقتضای محبت نسبت به آن جناب است,انجام گردد.بدان که در وجوب محبت تمام ائمه معصومین(ع)تردیدی نیست,و اینکه دوستی ایشان بخشی از ایمان و شرط قبولی اعمال است.
بررسی از دو جهت:
اول عقل:سرشت ها برمحبت کسی که به آنها نیکی کند و هر که واسطه احسان به آنها باشد,ساخته شده است.
خدای تعالی به موسی وحی فرمود که مرا نزد خلقم محبوب کن و خلقم را نزد من محبوب گردان.موسی گفت ای پروردگارا چگونه این کار را انجام دهم؟فرمود:به آنان نعمتها و بخشش های مرا یادآوری کن تا مرا دوست بدارند.
اینکه تمام آنچه از نعمت های فراوان و عناوین بی پایان خداوند ما را فراگرفته به برکت مولایمان(ع)و بواسطه اوست,پس عقل حکم میکند که اورا دوست بداریم,بلکه نهادهای ما بر محبت او سرشته شده است.
دوم نقل:در شب معراج که خداوند امامان را به پیامبر نشان دادحجت قائم(ع)همچون ستاره درخشانی در میان آنها بود,که خداوند میفرمایند که حجت قائم حلالم را حلال و حرامم را حرام مینماید,و به پیامبر میفرمایند که او را دوست بدار,که من او را و دوست دارنده او را دوست دارم.
در محبت آن حضرت ویژگی هست که مقتضی امر مخصوص از سوی خدای تعالی گردیده,با اینکه محبت همه امامان(ع)واجب است و سر این مطلب چند چیز است,از جمله؛
1-محبت و شناخت آن حضرت از محبت و معرفت امامان دیگر جدا نمیگردد ولی عکس آن چنین نیست,بنابراین اگر انسان آن بزرگوار را بشناسد و او را دوست بدارد,حقیقت ایمان در او کامل میگردد.
2-چیره شدن دین و غالب گردیدن مسلمین بر کافرین به دست آن حضرت و با ظهور آن جناب بطور کامل انجام میگردد,و این چیزی است که از نظر عقل و شرع موجب محبت آن حضرت بطور خاص می باشد.
گرداورنده:اشکان.
منبع:کتاب مکیال المکارم.
بررسی از دو جهت:
اول عقل:سرشت ها برمحبت کسی که به آنها نیکی کند و هر که واسطه احسان به آنها باشد,ساخته شده است.
خدای تعالی به موسی وحی فرمود که مرا نزد خلقم محبوب کن و خلقم را نزد من محبوب گردان.موسی گفت ای پروردگارا چگونه این کار را انجام دهم؟فرمود:به آنان نعمتها و بخشش های مرا یادآوری کن تا مرا دوست بدارند.
اینکه تمام آنچه از نعمت های فراوان و عناوین بی پایان خداوند ما را فراگرفته به برکت مولایمان(ع)و بواسطه اوست,پس عقل حکم میکند که اورا دوست بداریم,بلکه نهادهای ما بر محبت او سرشته شده است.
دوم نقل:در شب معراج که خداوند امامان را به پیامبر نشان دادحجت قائم(ع)همچون ستاره درخشانی در میان آنها بود,که خداوند میفرمایند که حجت قائم حلالم را حلال و حرامم را حرام مینماید,و به پیامبر میفرمایند که او را دوست بدار,که من او را و دوست دارنده او را دوست دارم.
در محبت آن حضرت ویژگی هست که مقتضی امر مخصوص از سوی خدای تعالی گردیده,با اینکه محبت همه امامان(ع)واجب است و سر این مطلب چند چیز است,از جمله؛
1-محبت و شناخت آن حضرت از محبت و معرفت امامان دیگر جدا نمیگردد ولی عکس آن چنین نیست,بنابراین اگر انسان آن بزرگوار را بشناسد و او را دوست بدارد,حقیقت ایمان در او کامل میگردد.
2-چیره شدن دین و غالب گردیدن مسلمین بر کافرین به دست آن حضرت و با ظهور آن جناب بطور کامل انجام میگردد,و این چیزی است که از نظر عقل و شرع موجب محبت آن حضرت بطور خاص می باشد.
گرداورنده:اشکان.
منبع:کتاب مکیال المکارم.
